Znaczenie krzemu w organizmie



Szt.


Krzem (silicum - Si) jest pierwiastkiem niezmiernie ważnym dla życia biologicznego na Ziemi.

Oczywiście niezmiernie ważny jest również dla organizmu człowieka.

Związki krzemu biorą istotny udział w komunikacji międzykomórkowej, wpływając regulująco na przemianę materii.
Są materiałem konstrukcyjnym i uelastyczniającym włókna kolagenu oraz elastyny w naszych organizmach.

Krzem został nazwany pierwiastkiem młodości, ponieważ młode organizmy zawierają więcej krzemu niż starsze. W miarę upływu lat poziom krzemu spada, a wzrasta poziom wapnia. Pojawiają się wówczas procesy miażdżycowe.

Niedobór krzemu powoduje między innym osteoporozę, deformację stawów, tkanki łącznej i zapalenie dziąseł. Przewlekle niedobory krzemu powodują także krwawienia z dziąseł i nosa, stany zapalne powiek i spojówek.

Krzem (dotyczy to jedynie krzemu organicznego) pobudza wzrost mięśni, gojenie ran, naskórkowanie oraz nabłonkowanie, wchodząc w skład materii organicznej w połączeniu z węglem i wodorem.

Ze względu na zakwaszenie środowiska i praktyki zobojętniania środowiska związkami wapnia, krzem w glebie wypierany jest przez pierwiastek antagonistyczny - wapń.
Wapniowanie gleb w rolnictwie powoduje, że coraz mniej krzemu znajduje się w roślinach a co za tym idzie w pozostałej części łańcucha pokarmowego, którego ostatnim ogniwem są ludzie.

Jak podają niektóre źródła medyczne, dzienne zapotrzebowanie organizmu ludzkiego na krzem, wynosi około 30 mg.

Według wielu lekarzy dermatologów, w celu zapobiegania przedwczesnemu starzeniu się skóry, można zażywać preparaty i wody krzemionkowe.


Związki krzemu:
przeciwdziałają (jako ochronny koloid) - krystalizacji mineralnych składników w drogach moczowych
utrudniają odkładanie blaszek lipidowych w ścianach naczyń krwionośnych
swoją obecnością przeciwdziałają wbudowywaniu się związków wapnia, powodujących kruchość naczyń i liczne choroby na tle miażdżycowym

Krzem zapobiega również:
nadmiernym krwawieniom miesiączkowym
krwawieniom macicznym pozamiesiączkowym i w czasie ciąży
działa również przeciw łuszczycowo i przeciw trądzikowo



Krzemionka mineralna jest głównym składnikiem skorupy ziemskiej (27.80%), drugim po tlenie (46.60%).
Istnieje w dwóch formach: bezpostaciowej lub krystalicznej, w różnego rodzaju skałach takich jak granity, piaskowce, glina i inne.
Jest używana przez różne rodzaje przemysłu w tym technologie półprzewodnikowe.

Nieorganiczna krzemionka może być toksyczna dla ciała ludzkiego. Organizm człowieka nie posiada mechanizmów usuwania nadmiarów pierwiastków w formach nieorganicznych ani skutecznej możliwości ich przyswojenia.

Krzem organiczny różni się od krzemu nieorganicznego obecnością jednego lub kilku atomów węgla połączonego z krzemem. W takiej formie jest niesłychanie skuteczną substancją poprawiającą przepływ informacji w organizmie człowieka, umożliwiając zaistnienie procesów naprawczych i odbudowujących. Podstawowym połączeniem krzemu z innymi pierwiastkami to połączenie krzem-tlen-inny pierwiastek.


Krzem można znaleźć w niektórych roślinach np. w skrzypie i w bambusach oraz łuskach i nasionach. Cóż z tego, przyswajalność jego dla ludzkiego organizmu jest minimalna i absolutnie niewastarczająca aby powstrzymać proces starzenia się.

Krzem obecny jest we wszystkich częściach ludzkiego organizmu.

Znajduje się w różnych organach i gruczołach - płucach, wątrobie, sercu, śledzionie, mózgu, trzustce, tarczycy itd. Duże jego ilości można znaleźć w skórze, paznokciach i we włosach.

Krzem zawierają kości, jak również ścianki arterii krwionośnych i szkliwo na zębach.

Krzem znajduje się w komórkach ludzkiego organizmu w różnych ilościach, jak również jego ilość w organizmach ludzi zależy od ich miejsca zamieszkania oraz sposobu odżywiania.

Krzem jest ważną częścią tkanki łącznej, która jest najbardziej popularnym typem tkanek w ludzkim ciele.

Krzem odgrywa bardzo ważną rolę w pomnażaniu włókien kolagenu oraz elastyny, od których zależy elastyczność całego ciała a zwłaszcza naszej skóry.

Noworodki posiadają pewną ograniczoną ilość organicznego krzemu. Niestety z upływem lat naszego życia ilość jego maleje w sposób nieodwracalny.


Podczas gdy mineralna krzemionka nie może być skutecznie asymilowana przez ludzki organizm, organiczny krzem wykorzystywany jest przez niego prawie w całości.

Nasz organizm nie potrafi niestety magazynować organicznego krzemu. Jego brak, obserwujemy na co dzień próbując lepiej lub gorzej powstrzymać proces starzenia się naszego ciała, a zwłaszcza tych najbardziej widocznych jego symptomów: marszczenia się naszej skóry, wiotczenia mięśni czy atrofii układu kostnego, przede wszystkim kręgosłupa i stawów biodrowych.